Wat betekent "conservatisme" vandaag? Strijdende partijen binnen en buiten de Republikeinse Partij, handelsbeledigingen, claimen het woord uitsluitend als hun eigen. Zijn deze luidruchtige claims geldig? Een belangrijke architect van het naoorlogse conservatieve gedachtegoed, Robert Nisbet (1913-1996), zou kunnen helpen een term te zoeken die roekeloos en bijna leeg van inhoud is gegooid.

1. The Conservative Ideal of “One Nation” Theresa May, the new prime minister of the United Kingdom, has been in office for just three months, and yet already she has emerged as a consequential figure-and not just in Britain. Americans might take careful note of the way that she articulates a powerful center-right message.

Om de reguliere nieuwsmedia het verhaal van de omstreden presidentsverkiezingen van 2000 te horen vertellen, zou je denken dat het allemaal neerkomt op Bush tegen Gore. De beslissing van het Hooggerechtshof creëerde tot op heden enorme controverse en vergiftigde het openbare leven. Maar deze focus op de beslissing dient om een ​​daad van grote dubbelhartigheid van de kant van de media te verdoezelen die de impact van die zaak verkleint: namelijk dat als het niet was geweest voor acties die ze op televisie hadden genomen op Election Night, 7 november, In 2000 zou er nooit een Bush v.

Frederik Pohl was een sciencefictionpionier en een sociaal criticus - en ook een communistische sympathisant ondanks zijn diepe scepsis dat sociale engineering utopie kan bewerkstelligen. En niets is beter dan Pohl in al zijn complexiteit dan een kort verhaal dat hij schreef in 1956, Happy Birthday, Beste Jezus. Iedereen die ooit zijn hoofd heeft geschud op een kerstdisplay in augustus, of die rouwt om het feit dat de tweede kerstdag nu slechts 'de dag erna' is, zal onmiddellijk glimlachen naar de dystopie die Pohl beschrijft.

Mijn laatste column in The Week is een overzicht van een productie van Coriolanus die spreekt tot ons politieke moment: zoals Shakespeare het schreef, vindt de actie van Coriolanus 2500 jaar geleden plaats, in de vroege jaren van de Romeinse republiek, en beschrijft de verbanning van Rome van zijn grootste militaire held, die in ballingschap verbond met zijn grootste vijand om wraak te nemen op de stad die hem verachtte.

Het Heterodox Academy-blog verspreidt een overzicht van de politieke mening onder de faculteit van de hogeschool. Zoals de grafiek laat zien, leunen meer professoren vandaag naar links dan zelfs enkele decennia geleden. Bij National Revie w roept Michael Strain vragen op over deze trend. Als lid van de slechts 5% professoren die zich als conservatief identificeren, heb ik enkele ideeën over de antwoorden.

Vijftig jaar geleden, in 1966, ontstond er in Amerika een politieke revolutie die een enorme impact zou hebben op miljoenen gezinnen en huwelijken. De man erachter was president Lyndon Baines Johnson, die het Witte Huis bereikte te midden van een nationale tragedie, maar snel en doelbewust de teugels greep, vastbesloten het land te transformeren.

The most fervent and polarized sides in the renewed debate on gun control share one piece of solid common ground: they both invest rather magical qualities in the cold, lifeless hardware of guns themselves. For liberals, the very term “gun violence” has been reified into some sort of natural force, completely detached from any identifiable root causes other than guns themselves-as if .

Over the last 18 years, Great Britain-more precisely, England, a distinction we'll get to soon-has been in the grip of the most profound social transformation since the Industrial Revolution. Neither the upheavals attendant on the world wars nor the dislocations triggered by economic depressions nor the changes wrought by the attenuated breakdown of a social order rooted in a feudal past have so fundamentally altered England's civilization as will the impact of mass immigration.

Vorige week probeerde Virginia Gov. Terry McAuliffe aanhangers van het Trans-Pacific Partnership te verzekeren dat Hillary Clinton de massale handelsovereenkomst zal steunen als ze president wordt. De berisping van de campagnevoorzitter van Clinton kwam snel en hard: Love Gov. McAuliffe, maar hij had deze fout.

Het nieuwe jaar geeft ons onvermijdelijk de gelegenheid om na te denken over de oude. En dit was een fantastisch jaar voor TAC. Hier zijn de artikelen en blogposts die je het meest hebt gelezen. Als je het leuk vindt wat je ziet, draag dan bij aan onze eindejaarsactie. Artikelen 1. “Een rapport van het buitenlands beleid 2016”, TAC-personeel 2.

Mijn vrouw is Engels, dus elke kerst nemen we deel aan onze feestdagcrackers. Voor degenen die niet bekend zijn met Britse tradities, zijn de crackers kartonnen kokers verpakt in versierd papier. Wanneer je aan de uiteinden trekt, springen ze open met een knal en binnenin is er een papieren kroon om het bezoek van de drie koningen te herdenken, evenals een klein cadeau-item.

Ik heb jarenlang The American Conservative bewonderd, maar ik kwam eindelijk midden 2016 aan boord. Ik had geen betere tijd kunnen kiezen. Dit is een bewogen jaar geweest voor het land, maar het is een bijzonder bewogen jaar geweest in onze kleine hoek - of is het groter dan we dachten? - van de conservatieve beweging.

Interesse in het decenniumlange, door de VN gesteunde tribunaal tegen ex-Rode Khmer-leiders piekte in augustus, toen het Phnom Penh-hof aankondigde dat het getuigenis zou horen van verkrachting en gedwongen huwelijken onder Pol Pot. "Spiked" is natuurlijk een relatieve term; in de daaropvolgende paar maanden gaf een grote Amerikaanse outlet het één artikel.

Gore Vidal zei ooit dat de drie meest trieste woorden in de Engelse taal Joyce Carol Oates waren. 'President Hillary Clinton' zou de exophthalmische romanschrijver uit dat epigram hebben verdreven, maar wat betreft 'president Donald Trump' ... de jury is niet alleen nog steeds uit, de misdaad is nog niet eens begaan, ondanks de drama koninginnen die op de campussen ronddwalen .

Donald Trump heeft een nieuwe beste vriend. "President-elect Trump, bedankt voor uw warme vriendschap en uw duidelijke steun voor Israël", zei Bibi Netanyahu, nadat hij John Kerry had verweerd op een manier die ooit zou hebben geleid tot een breuk van de diplomatieke betrekkingen. Netanyahu beschuldigde Kerry van het "samenspannen" in en het "orkestreren" van een anti-Israëlische, in de rug gestoken resolutie in de Veiligheidsraad, en loog er toen over.

Toen Leonard Cohen, als student aan de McGill University in Montreal in 1950, de leiding kreeg over openbare debatten, was zijn eerste daad om te zeggen dat er geen openbare debatten zouden moeten zijn. Hij zou nooit een openlijk politieke stem worden, maar hij pakte wel politieke kwesties aan, zoals hij in zijn release "Democratie" uit 1992 zong: het komt eerst naar Amerika De bakermat van de beste en de slechtste Het is hier dat ze het bereik hebben En de machines voor verandering Ik ben sentimenteel, als je begrijpt wat ik bedoel, ik hou van het land, maar ik kan niet tegen de scène en ik ben niet links of rechts. Ik blijf gewoon vannacht thuis Verdwalen in dat hopeloze kleine scherm Op het uur van zijn dood waren de hopeloze kleine schermen vol met de U.

Er is een prachtig moment in een van de oude Inspecteur Morse shows - die "Beloofde Land" wordt genoemd, die zich afspeelt in Australië in plaats van de thuisbasis van de serie in Oxford - wanneer Morse een doodlopende weg heeft bereikt in zijn onderzoek (en in zijn leven als goed, min of meer), en hij praat met zijn sidekick Lewis en noemt hem Robbie.

Heeft de gemeenschapsorganisator van Harvard Law net wat persoonlijke terugbetalingen gedaan aan het IDF-commando? Dus het lijkt erop. Door zich te onthouden van die resolutie van de Veiligheidsraad waarin Israëlische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem onwettig en ongeldig werden verklaard, woedde Bibi Netanyahu, president Obama 'niet om Israël te beschermen in deze bende bij de VN, en samenspande ermee.

Laat het maar aan Andrew Klavan, een bestverkopende auteur van mysteries en spannende romans, om een ​​spiritueel gedenkteken te schrijven dat ook een pagina-keerder kan worden. De meeste lezers hebben geen jeukende triggervingers voor christelijke bekeringssagen; of je schiet op die frequentie of niet. Maar iedereen houdt van een goed verhaal, en The Great Good Thing is net zo dramatisch als elk verhaal over Klavan's vele stoere hoofdrolspelers.